Legenda morzem pisana

Nadchodzący wieczór oznaczał zbliżającą się wachtę. Niebo było bezchmurne, lekka bryza wypełniała postawione żagle. Czwarta szklanka rozbrzmiała na pokładzie, marynarze przekazali swoje obowiązki kompanom i udali się na spoczynek. Za sterem stanął młody marynarz. Kompas wskazywał kurs południowo-zachodni. Szkuner w lekkim przechyle sunął kołysząc się w rytmie oceanicznej fali.

Słońce już dawno schowało się za horyzontem, pozostawiając na niebie gasnące promienie. Młody marynarz często wpatrywał się w dal, śledząc wierzchołki fal. W pewnym momencie jego uwagę przyciągnęła jaśniejąca sylwetka człowieka w okolicach bukszprytu, ale zanim zdążył się jej przyjrzeć, zniknęła. Być może to któryś z kompanów krzątał się jeszcze po pokładzie. Z taką myślą młody marynarz pełnił dalej swoją wachtę.

Następnego dnia młody marynarz opowiedział swoim kompanom, co zaszło minionej nocy. Oni zaś opowiedzieli mu historię o pewnym starym rybaku, który marzył o stworzeniu swojego własnego warsztatu rzemieślniczego inspirowanego morzem. Niestety, gdy stary rybak wracał do portu z ostatniego połowu, załogę i kuter rybacki spotkał straszny sztorm. Ogromna oceaniczna fala uderzyła w statek, częściowo go uszkadzając. Masy wody porwały z pokładu jednego człowieka – był nim ów stary rybak. Kuter dopłynął do portu, a rybaka nigdy nie odnaleziono.

Kolejnej nocy znów tajemnicza sylwetka ukazała się młodemu marynarzowi. Tym razem była ona znacznie bliżej. Przypominała ona starego rybaka z gęstą brodą i w czapce oraz rybackim płaszczu. Młody marynarz przeraził się i pobladł na twarzy, gdy usłyszał strudzony życiem, zachrypnięty głos. Ten wieczór miał na zawsze odmienić jego życie.